Het Houtdijkenpad is één van de eerste klompenpaden die we liepen. Vol enthousiasme over de nieuwe wandelhobby schreven we een verslag. Dat hebben we niet zo structureel volgehouden als het wandelen zelf, behalve bij het Pieterpad. Maar dat is dan ook weer heel wat anders.
Het Houtdijken pad is een klompenpad. Op hun website kun je zien welke routes er allemaal zijn (inmiddels 100!). Er is ook een app te downloaden voor op je smartphone. Ook heel handig.
Je komt al vrij snel in het begin van de Houtdijkenroute door het centrum van Kamerik. Dat is niet groot, maar er zijn wel een paar terrasjes. Vlak erna loop je een tijdje langs de provinciale weg. Geen echt leuk stuk, maar hou vol: daarna wordt het zeker de moeite waard.
Juni is een mooi jaargetijde om te gaan lopen. Er staat van alles in bloei in de berm, en er zijn ook volop vlinders te vinden.
Vlak na de provinciale weg sta je opeens op de Hollandse Kade. Met gelijk prachtig uitzicht.
Je loopt langs allerlei dieren tussen de weilanden door, zoals deze paarden. Die ook op het kaartje staan, boven. Omdat je tussen de weilanden door mag, kom je soms ook heel dicht bij de koeien en schapen.
En vlak na de paarden liepen we het weiland op. Dit bruggetje was makkelijk te vinden, maar we zijn er ook eentje voorbij gelopen die tussen het hoge gras verscholen lag. Maar met de app erbij op je smartphone kom je altijd weer op het goede pad terecht.
Zo hier en daar tref je dit soort bosjes aan, de zogenaamde pestbosjes. Daar werd vroeger vee begraven dat gestorven was. Na verloop van tijd ontstonden dan dit soort bosschages op die plekken.
Aan het eind van het stuk door het weiland kom je weer op de Houtdijk zelf terecht.
Daar zaten twee hazen elkaar achterna. De ene sprong over de sloot, en de andere bijna. Na de luide plons was het even stil en toen klom hij drijfnat weer op de kant. Op het kaartje kun je goed zien waar het ongeveer was.
De schapen die er iets verderop stonden te grazen trokken zich er niets van aan, ook niet toen de drijfnatte haas achter hen langs racete.
Langs het riviertje de Oude Rijn dwars door Woerden troffen wij een Fuut aan de middagsnack. Het was nog een behoorlijke klus die vis naar binnen te krijgen.
Het Houtdijkenpad is trouwens niet de enige route die daar loopt. Er wordt druk gewandeld via allerlei routes.
Na een dikke 12 km was een biertje bij de Boer Inn wel verdiend. Die zit zowel aan het begin als aan het eind van de route. Het Brutale Blondje is van de plaatselijke brouwerij Borrelnoot dat van harte aanbevolen is.
Geef een reactie