Leestijd: 3 minuten
-8 januari 2020

Het was een enerverend weekje op rizoomes.nl. Het begon met mijn reportage over de dienst Incidentenbestrijding van ProRail die veel aandacht trok. Niet alleen van de reguliere lezers, maar ook van 113 zelfmoordpreventie. Volgens hen staan er te veel triggers in het blog die mensen op verkeerde gedachten kunnen brengen. Dat was natuurlijk niet mijn bedoeling, dus ik heb het verhaal offline gehaald met een korte verklaring erbij. Geïnteresseerden kunnen via info@rizoomes.nl alsnog een pdf van de reportage krijgen. Dat is tot 24 december zo’n dertig keer gebeurd.

Rizoomes plaatst straks vooral eigen foto’s.
advocatenkantoor

De stof was nog maar net gaan liggen toen ik een bericht kreeg van een advocatenkantoor. Dat er op mijn website foto’s stonden van hun client zonder zijn toestemming. En dat ik daarvoor een vordering kreeg van 300,- voor geleden schade, waarbij ze rekening hielden met het feit dat rizoomes.nl geen commerciële doeleinden nastreeft. Daar schrok ik van. Ik had natuurlijk wel gelezen over auteursrechten op internet, dus had ik bij alle foto’s netjes de websites genoemd waar ik ze van af had gehaald. Kennelijk was dat niet genoeg en moest ik meer gaan doen. De vraag is alleen: wat?

brandweerkunde

Als je die wat-vraag door trekt kom je ook bij de waarom-vraag. Waarom was rizoomes.nl er volgens mij ook alweer? Het antwoord op die vraag gaat tien jaar terug. In 2009 stopte ik het met het lectoraat Brandweerkunde, maar ik had mijn verhaal nog niet verteld, vond ik. Daarom bleef ik in eerste instantie nog betrokken bij een aantal projecten, zoals de brandweerdoctrine.

Toch kon ik daar mijn eigen ei niet helemaal in kwijt. In 2013 begon ik daarom met rizoomes.nl. Een mooi podium om kennis over te dragen die net verder gaat dan de vanzelfsprekendheid van alledag. Met stukken over de sturingsdriehoek, de vergevingsgezinde infrastructuur en natuurlijk de brandweercanon. Naast nog heel veel andere blogs.

Deze foto van rizoomes.nl gaat straks verdwijnen
brandweerdeskundigen

Dat is inmiddels tien jaar geleden. In de tussentijd was ik terecht gekomen op andere functies buiten de brandweer. Eerst bij Aviation Security en later bij Airport Operations op business continuity en crisismanagement. Mijn afstand tot de brandweerpraktijk nam daardoor steeds verder toe. Zover zelfs dat ik mezelf op zeker moment niet meer de juiste persoon vond om stukken te schrijven over brandweeroptreden en repressie.

Ik heb mij namelijk altijd afgevraagd hoe sommige mensen die al jaren met pensioen zijn, toch zo’n grote brandweerbroek denken aan te kunnen trekken in de pers. En daarbij ook nog durven roepen dat er zo veel kennis verdwijnt, terwijl je eigen ervaring gebaseerd is op de praktijk van enkele tientallen jaren geleden. Zo’n brandweerdeskundige wenste ik niet te worden. De vraag is alleen vanaf welk moment ik dat niet meer wenste.

uitgeblust

Welnu, dat moment is gekomen. De vordering van het advocatenkantoor zette een hele trein aan vragen in beweging. Waarom moest rizoomes.nl de brandweercanon eigenlijk nog hosten als de sector het zelf niet op pikt? Heb ik nog wel de juiste kennis en achtergrond om sowieso iets over brandweeroptreden te zeggen? Is het niet beter om te focussen op een paar onderwerpen dan op een heleboel? Is 25 jaar na de Motorkade niet een mooi moment om dingen eens los te laten?

Ja, dat is het. In 2019 is rizoomes.nl officieel uitgeblust. Maar in 2020 wandert rizoomes.nl ook gewoon door. Met blogs over crisis en crisismanagement, veiligheid en risico’s. En verhalen over wandelingen en muziek. De brandweer zal je niet vaak meer tegen komen, hooguit journalistiek beschouwend. Zoals elke veiligheidsorganisatie zich in mijn warme belangstelling mag verheugen. De komende weken gaat rizoomes.nl beetje bij beetje op de schop. U merkt vanzelf wel wat er allemaal verandert als u af en toe eens langs komt. Tot ziens in twintig twintig. Be Safe!