Leestijd: 5 minuten

Sommige problemen spelen door tot in de verre toekomst, zoals de opslag van zwaar radio-actief materiaal. Hoe zorgen we er voor dat de dan levende generaties nog snappen wat wij nu verstopt hebben. Want zo lang gaan talen niet mee, heeft de geschiedenis uitgewezen.

Tijdens crisistrainingen probeer ik teams altijd vooruit te laten denken. Natuurlijk moet je informatie verzamelen over wat er gebeurt en gebeurd is, maar daar zit wel een grens aan. Op enig moment is het wel duidelijk genoeg wat er aan de hand is en breekt de tijd aan om vooruit te denken en niet meer terug te kijken.

Wat is het doel van het crisismanagement? Wat wil ik bereiken? Wanneer wil ik het bereiken? Wat zijn de consequenties van mijn acties? En dat alles het liefst in scenario’s. Meestal gaan die scenario’s niet heel ver voor uit. Een paar uur tot een paar dagen, een week misschien nog. Dan houdt het wel op.

RA 1


Laatst liep ik echter op tegen een scenario dat veel verder vooruit moet kijken. Op de Waste Isolation Pilot Plant (WIPP) wordt hoog Radio Actief (RA) materiaal opgeslagen dat daar minimaal 10.000 jaar moet liggen. En er worden WIPP’s ontworpen waar het RA zelfs ruim 100.000 jaar moet blijven liggen.

Dat roept de interessante vraag op hoe toekomstige generaties in de verre toekomst gewaarschuwd moeten worden tegen het gevaar van de WIPP. Ik bedoel maar, als de brandweer de aanbevelingen van een ongevalsrapport tien jaar later al weer vergeten is, hoe moet dat dan met 10.000 jaar? Welke scenario’s moet je daar voor bedenken?

De afgelopen jaren zijn diverse studies verricht naar dit onderwerp, zoals onder andere dit rapport over de safety and sustainability of long term storage of RA waste. Op deze pagina van de WIPP zelf wordt een waarschuwingssysteem met vier levels beschreven:

“Level I: Rudimentary Information: “Something man-made is here”

Level II: Cautionary Information: “Something man-made is here and it is dangerous”

Level III: Basic Information: Tells what, why, when, where, who, and how (in terms of information relay, not how the site was constructed)

Level IV: Complex Information: Highly detailed written records, tables, figures, graphs, maps and diagrams”.

De level I informatie wordt fysiek weergegeven in de omgeving van de WIPP zelf. Dit ‘Spike Field’ is daar een voorbeeld van.

spikes01

Of dat echt goed gaat werken is de vraag. De geschiedenis van bijvoorbeeld pyramides en sfinxen laat zien dat latere generaties toch binnen dringen. En die geschiedenis laat ook zien dat talen zich doorontwikkelen. Hierogliefen worden niet meer door iedereen begrepen, en je moet je dan afvragen of over 10.000 jaar mensen nog wel Engels spreken.

RA 2

Daarom wordt de level I protectie aangevuld met waarschuwingsborden van level II, zoals het RA bord aan de bovenkant van de pagina. Overigens blijkt dat bord slecht begrepen te worden buiten de Westerse wereld. In landen als Brazilie, Kenia en India bleek slecht 6% de betekenis van het bord te kennen.

De United Nations liet daarop een studie uitvoeren waaruit dit bord tevoorschijn kwam als vervanging: Dan is er nog de Level III waarschuwing. In de hoop dat er toch iets van taal blijft hangen, wordt beschreven dat er gevaar dreigt als je binnendringt in de storage facility.

Als voorbeeld van zo’n tekst geeft de WIPP Exhibit het volgende op:

“This place is not a place of honor.

No highly esteemed deed is commemorated here.

Nothing valued is here.

This place is a message and part of a system of messages.

Pay attention to it!

Sending this message was important to us.

We considered ourselves to be a powerful culture.”

Het is natuurlijk de vraag hoe goed zo’n tekst zal gaan werken. Critici wijzen er op dat de nadruk die wordt gelegd op dat er geen waardevolle spullen liggen misschien juist als uitnodiging zal worden gezien om toch naar binnen te gaan. Daarom hoopt de WIPP ook dat archieven en datacollecties wel intact blijven en ook over 10.000 jaar nog steeds toegankelijk zijn.

Die informatie wordt dan gezien als de level IV protectie. Met al die levels bij elkaar denkt men een systeembenadering toe te passen die de veiligheid ook in de toekomst moet kunnen waarborgen.

Naast deze systeembenaderingen zijn er ook mensen die out of the box oplossingen hebben verzonnen, zoals je op deze pagina kunt lezen. Kunstmanen met een insciptie zodat je altijd aan de WIPP wordt herinnerd, katten die van kleur veranderen als ze in de buurt van de WIPP komen en priesters die een religie moeten gaan opzetten om te waarschuwen voor de WIPP. Gelukkig zijn de besluiten nog niet genomen. De WIPP blijft nog 40 jaar open voor hij definitief wordt afgesloten en tot die tijd wordt er nog aan oplossingen gewerkt.

danger
Level II alternatief waarschuwingsbord

Dat al die voorzichtigheid niet voor niets is blijkt wel uit deze website: Op 5 februari 2014 breekt er brand uit in een vrachtwagen bij het beladen van de WIPP. Zes mensen worden voor alle zekerheid in het ziekenhuis opgenomen en de facility ging een week dicht. Ik ben benieuwd welke informatie de brandweermensen krijgen die anno nu de WIPP moeten betreden. Dat is vaak al moeilijk genoeg, zo wijst de praktijk uit. Vergeten heeft niet veel tijd nodig.