15 februari 1963 brandde de C&A op het Damrak in Amsterdam volledig af. ‘Als de burger blussen gaat’ is een korte mijmering over enkele foto’s die ik van dat incident vond en dat nu in het Museum of Accidents staat. Samen voor de stad.
Vanuit het niets komt de brandweer voorbij, ze stoppen, vliegen de auto uit.
Luiken gaan omhoog, slangen worden gepakt en gerold.
Richting een brandkraan, bovengronds.
Alles klaar voor gebruik.
Eén, twee, veel.
Te veel.
Te veel slangen zijn er nodig voor dit kolossale vuur, dit inferno.
Er is te veel brand en weer, maar te weinig brandweer.
Dat is het moment dat de burger blussen gaat.
Bedacht ik mij in de zomer van 2019.
Kijkend naar al die mensen op het Damrak die bij Body World naar binnen gingen, haalde ik die beroemde brand uit 1963 voor de geest.
Nu, vandaag, was het heet.
Toen, bij de C&A was het ijskoud, met een harde oostenwind. Het jaar van de zwaarste elfstedentocht ooit.
De Jan van der Heijden kon door de bevroren binnenwateren maar met moeite ter plaatse komen. In die omstandigheden kon de brandweer de hulp van de burgers goed gebruiken.
Speuren naar vliegvuur, vertelt het verhaal, want het waaide zo hard en alles was zo droog.
Maar dat is niet het hele verhaal.
Ook al veranderde de C&A langzaam in een ijspaleis door het bluswater, onder controle kwam de brand niet.
De BB (Bescherming Bevolking) werd ingezet, maar meer handen waren nodig.
Waardoor er nog maar één ding op zat: het is vijf uur in de ochtend als de burger blussen gaat.
Samen voor de stad, met z’n allen.
Hoe zou dat nu gaan?
Lees ook over ‘Het snelle vertrouwen in tijdelijke teams’.
Geef een reactie