Leestijd: 5 minuten

Het moest er dit jaar maar eens van komen, lopen over het Pieterpad. De wandelschoenen stonden al meer dan geruime tijd geduldig te wachten op hun eerste uitdaging, dus daar mocht het niet aan liggen. Na eerst een paar keer geoefend te hebben met Klompenpaden,  zelfs een paar keer met bepakking, kon het grote werk beginnen. Drie dagen achter elkaar wandelen met 10kg op de rug. In totaal 52 km, van Pieterburen naar Zuidlaren. Een klein avontuur in eigen land.

De eerste vraag die we moesten beantwoorden betrof het heen en weer reizen tussen de verschillende etappes. Na enige overweging besloten we met de auto naar Zuidlaren te rijden, daar te parkeren en vervolgens het OV te nemen naar Pieterburen. Dan konden we drie routes achter elkaar doorlopen zonder tussenreis. En zo troffen we onszelf dus aan, op een regenachtige zaterdagochtend bij de bushalte in Zuidlaren, om 9.30 wachtend op lijn 5. De Pieterpatter start vroeg, zo wisten wij nu.

Eenmaal in de bus verliep de reis naar Groningen als een zonnetje. Daar aangekomen was het nog wel even zoeken naar de stoptrein die ons naar Winsum moest brengen, maar we konden hem ruim op tijd pakken. Dat is het mooie van de OV chipkaart tegenwoordig, nergens meer in de rij en gelijk doorlopen. De trein zelf was een echte diesel zoals je in het Westen nauwelijks meer ziet, alleen dat was al leuk om mee te maken.

Op Winsum werd het opeens toch nog krap. De bus naar Pieterburen kwam er al bijna aan, terwijl wij nog aan het zoeken waren naar een paal om te kunnen uitchecken. En de paaltjes van Arriva, die we gebruikten bij gebrek aan alternatieven, riepen alleen maar iets over ingecheckt, niet uitgecheckt. Waren we dan dubbel ingecheckt nu? En niet uitgecheckt? Dat ding snapt toch wel dat we niet in 2 voertuigen tegelijk kunnen zitten?

We hadden geen idee en besloten die vragen maar even tot later te bewaren, eerst rennen naar het bestelbusje dat ons naar Pieterburen moest brengen. En niet alleen ons, zo bleek bij het instappen, het voertuigje zat tot de nok vol met rugzakken en wandelaars. Gelukkig konden we ook hier weer gebruik maken van de OV chipkaart, wat dan wel weer de vraag opriep hoe het systeem drie vervoersmodaliteiten tegelijk kan faciliteren op één kaart.

In Pieterburen was het inmiddels lunchtijd, kennelijk een goede reden om alle horeca tussen de middag te sluiten. Gelukkig was er nog één restaurant geopend waar we een kop koffie konden bestellen en de OV app op de smartphone konden installeren. Dan moet je wel je OV chipkaart registreren zo bleek. Verder ook de speciale website opgezocht als je vergeten bent uit te checken. Handig voor een refund.

Langzaam begon bij ons het kwartje te vallen. We hadden uit gewoonte ingecheckt op station Groningen, maar dat is dus een NS paaltje. Terwijl wij per Arriva gingen reizen naar Winsum. Mooi hoe dat dan werkt, gewoontes, want we waren ons weliswaar bewust dat we met Arriva gingen reizen, zie de foto hier boven, maar toch werd nergens de schakeling met de OV chip kaart gelegd en dat we apart voor Arriva moesten inchecken. Ook nog niet op station Winsum, waar we alleen maar verbolgen waren over de verstopte NS paaltjes. Pas in het busje naar Pieterburen begon de leer van het OV te dagen. Elke vervoerder heeft zijn eigen incheck- en uitcheckpalen en die moet je als reiziger niet door elkaar halen. Het is maar dat u het weet.

Korte impressie van Pieterburen naar Winsum

De eerste route is gelijk een leuke. En met 12 km een mooie afstand om in te komen, langs diverse plaatsjes is de afwisseling groot en de aankomst in Winsum is in ieder geval in de zon een klein feestje.

Kerkje bij Pieterburen
Pieterpadfile. Omdat je allemaal tegelijk aankomt loop je in het begin vlak achter elkaar aan.
Vanaf de brug bij Pieterbuurstemaar.
Eenrum.
Winsum
Tegenover de camping waar wij in een studio overnachtten.
Korte impressie van Winsum naar Groningen

De tweede route is een taaie en gelijk 19 km. Het uitzicht is over een groot deel van de etappe hetzelfde: rechthoekige lijnen in geïndustrialiseerde akkerbouw met hier en daar een koe of schaap. Als je koffie wilt, moet je in het begin even halt houden in Garnwerd. Daarna kom je tot Groningen niets meer tegen. Natuurlijk maakt de Markt in Groningen weer heel veel goed,met onder andere het Groningse bier ‘Nuchter.’

Brug bij Garnwerd. Als je koffie wilt, moet je daar nog even oversteken, daarna is er heel lang niets.
Schaap bij Garnwerd
Kerkje bij Oostum uit de 13e eeuw.
Adorp
Nuchter is een Groninger Pale Ale, gebrouwen door Martinus aan de hand van een algoritme uit de supercomputer van Watson van IBM.