Verhalen van Ed Oomes over crisis en kunst, wandelingen en muziek
De beste bieren langs het Pieterpad deel 2
6 oktober 2019
En toen was hij opeens af, het Pieterpad. Bovenop de Pietersberg zaten de 498 kilometers er op, het zwarte gat nakend aan de einder. Wat nu te lopen? Gelukkig hadden we de biertjes nog.
Vooral Doorgaan
29 september 2019
Soms zijn veiligheidsrisico’s hetzelfde als continuïteitsrisico’s, maar soms ook niet. Het verschil zit in de kleine dingen, betoogde ik op een bijeenkomst van de Gezamenlijke Brandweer. Maar let goed op, want kleine dingen worden zomaar groot. Lees hier verder
Weten waar te slaan. Over het verlies van ervaring in organisaties
15 september 2019
In veel organisaties neemt de ervaring van werknemers steeds verder af. Dat kan veel betekenen voor je crisismanagement, zo leert de praktijk. Bijvoorbeeld dat je ervaring moet compenseren met leiderschap en kennis. De sturingsdriehoek laat je zien hoe. Maar het blog begint met de parabel van een oude machinist.
De vijf foute verleidingen voor de bourgondische wandelaar
18 augustus 2019
De wandelroutes van het Pieterpad zijn lang genoeg om er een dagje over te doen, zeker als je de reistijd meerekent. Dat wordt dus lunchen onderweg, de vraag is dan wat en waar? En het gaat wel ergens over, want van een verkeerde keuze heb je nog de rest van de dag last. Daarom verzamelde ik deze vijf foute verleidingen voor de bourgondische wandelaar. Met een knipoog en illustraties van Wendy Kiel.
Weak signals zijn de metatags van de safety culture in een bedrijf
Full update 2 augustus 2019
Wie met checklisten de veiligheidsrisico’s van een organisatie in kaart wil brengen komt een eind, maar mist tegelijkertijd veel. Je moet namelijk ook goed kijken naar wat mensen doen op hun werkplek en hoe ze zich gedragen. Die praktijk vertelt veel over de dieperliggende safety culture, als ware het de metatags van hun gedrag. Kijk goed, je ziet niet wat je ziet. Rizoomes neemt u hier mee uit denken en kijken.
Een beeldverslag van de Dinner Train
29 juli 2019
Sommige belevenissen zijn alleen maar leuk omdat je er achteraf over kunt bloggen. Dan is het eigenlijk te erg wat er gebeurt, maar krijg je door het vooruitzicht van een verhaal toch nog een goed humeur. Zoals de 27e juli, toen wij hadden ingecheckt op de Dinner Train. Een beeldverslag van meer Train dan Dinner.
Antifragility in de praktijk; de strategie van de Hydra
De Kern: je moet antifragile zijn voor je het nodig hebt
Full update 18 juli 2019
Antifragility is een risicobeheersingsconcept, beschreven door Nicholas Taleb in zijn boek met dezelfde titel. Veel mensen hebben er van gehoord, maar weinigen doen er wat mee. In dit blog probeer ik een paar handvatten te geven om antifragility in de praktijk toe te passen; de strategie van de Hydra. Lees hier het hele blog
De beste streekbieren van het Pieterpad deel 1
14 juli 2019
In dit Pieterpadblog vindt je de vijf beste streekbieren die wij tegenkwamen onderweg. Geheel subjectief en op niets anders gebaseerd dan de eigen smaak. Met als definitie van streekbier ‘ongeveer in de buurt gebrouwen van waar het gedronken werd.’ Ja, dat is weids. Houden we van.
Het oude stadhuis van Gennep strooit ooieveren
Langs het Pieterpad van Groesbeek naar Gennep
13 juli 2019
“Het was een groot raadsel dat we daar al die tijd overheen hadden gekeken. Misschien toch dat als je iets niet verwacht, je het ook niet ziet. Soms is een ooievaar net een gorilla in een basketbalwedstrijd”. Lees het hele blog
Dikke BOB voor vette crisis
Maak betere besluiten met je crisisteam
Full update 5 juli 2019
Veel crisisteams zijn opgeleid met de BOB: Beeldvorming, Oordeelsvorming, Besluitvorming. Het is een eenvoudig model, dat voor minder ervaren teams soms toch te weinig houvast biedt. Daarom maakte ik de Dikke BOB, voor vette crisis. Met meer handreikingen om je crisis te managen en betere besluiten te maken, terwijl je toch niet alle aangeleerde ervaring overboord hoeft te gooien.
In dat blog ga ik eerst in op twee ontwikkelingen uit mijn praktijk die de aanleiding vormden voor de dikke BOB. Daarna beschrijf ik de dikke BOB aan de hand van de stappen beeldvorming, oordeelsvorming en besluitvorming. Tot slot ga ik nog in op twee principes uit de eerste laag van dikke BOB, probleemanalyse en oplossingsmanagement. Er is één groot motto achter het hele verhaal dat je niet moet vergeten:
Het gaat er meer om waar de bus heen gaat dan waar hij vandaan komt.
WhatsApp Crisismanagement
Full Update: 28 juni 2019
Communicatie tussen teams is essentieel voor goed crisismanagement. Zeker als er sprake is van tijdsdruk gaat dat nog wel eens mis. Het is daarom belangrijk om gebruik te maken van systemen die je dagelijks inzet. Zoals Whatsapp. In 2015 schreef ik de eerste versie van dit blog. Lees hier de volledige update van het blog over Whatsapp Crisismanagement
Mijmeringen over de houdbaarheid van herinnering
24 juni 2019
Hoe lang houdt de herinnering aan een ramp stand? Hoeveel mensen die zich over het Rokin en het Damrak persen weten nog van de iconische branden die zich daar afspeelden? Een mijmering uit Bistro Berlage met ook nog een futiel linkje naar Star Trek.
De veiligheidsbril van Ed
25 mei 2019
De Notre Dame is altijd meer dan ze ooit geweest was
21 april 2019
(..) Maar dat bleek iets te vroeg gefilosofeerd. Een paar uur later stond het gebouw nog grotendeels overeind. Geen gat dus. Er voor in de plaats kwam een vraag: hoeveel kun je van de Notre Dame vervangen voor het de Notre Dame niet meer is? Is ze over vijf jaar, zodra ze weer hersteld is volgens Macron, nog steeds zichzelf? Of is de Notre Dame dan meer dan ze ooit geweest was zonder haar geschiedenis? Lees verder
Het vakmensen frame van Pier Eringa zet veiligheid voorop
3 april 2019
Het is een mooi frame dat Pier Eringa neerzet, het vakmensen frame. Het roept beelden op van logische besluiten, gebaseerd op feiten. Door mensen die hun vak verstaan en wars zijn van politieke spelletjes. Die gaan over technologie waar wij als leken geen verstand van hebben. Die veiligheid nog voorop zetten. En die niet moeten worden gedwarsboomd door politiek en bestuur. Rizoomes neemt u mee uit denken in dit blog over vakmensen
Mark Hollis en de stilte van Talk Talk; een perfect drieluik
12 maart 201
“Before you play two notes, learn how to play one note. And don’t play one note unless you’ve got a reason to play it.” Mark Hollis
Ruzie op de route, onmin onderweg. Over wandeltuig en fietsgespuis.
6 maart 2019
We zaten in de kleine restauratie van station Ommen, wachtend op de trein. Het was prachtig weer, zomer in de winter en er waren veel mensen op pad. Nog genoeg tijd voor een koffie, dachten wij, maar dat viel tegen. Het zat vol met een grote club wandelaars, die elkaar daar voor het eerst troffen. Een blind wandeldate, zeg maar. Het ongemak spatte af van deze groep nieuwe vrienden en vriendinnen. Lees meer
Scherven van een stad; crises in Coevorden
3 maart 2019
Hoeveel onthoudt een mens eigenlijk van de wandelingen die hij loopt? Ik vroeg me dat onlangs af toen we een paar nieuwe afstanden van het Pieterpad hadden gelopen en ik er achterkwam dat ik nog niet over de routes 7 en 8 had geschreven: van en naar Coevorden. Lees het blog
Als de burger blussen gaat. Een Beeldverhaal.
28 februari 2018
Twitterstory
In de goede oefenkeuken is geen plaats voor Schraalhans Keukenmeester
27 januari 2019
Een goede oefenkeuken is onontbeerlijk om crisisteams adequaat te laten leren. De Zone van de Naaste Ontwikkeling (ZNO) en de bekwamere ander zijn daarbij centrale concepten. Maar die krijg je niet voor niks: in een goede oefenkeuken is voor Schraalhans keukenmeester geen plaats. Lees verder
Desenrasque of de nobele kunst van de vindingrijkheid
-2 januari 2019
Op 22 september 2018 mocht ik een lezing houden voor het Firefighter Mayday Symposium op de Campus Vesta in België. Het was een internationaal gezelschap dat zich boog over vraagstukken als Rapid Intervention Teams (RIT), Cardiovasculaire aspecten van het brandweerhart (wie anders dan Erik Mol) en leren van ongevallen (dat was ik).
Eén van de andere sprekers was Rui Leite, van het brandweerkorps Moreira-Maia uit Portugal. Hij hield een enthousiasmerend betoog over het veranderen van brandweerkorpsen en vertelde en passant (onder luid gejoel en geklap) waarom de Portugese brandweer de beste ter wereld is. Ik spitste mijn oren. Lees verder
Na 20 jaar weer in de Smeepoortstraat, Harderwijk
2 januari 2019
We liepen het Zuiderzeepad, rond de kerstdagen van 2018, en kwamen ook door Harderwijk. Ik was er meer dan 20 jaar niet geweest, niet meer na die fatale brand in de Smeespoortstraat van 27 januari 1998. En ik wilde die plek weer eens terug zien, net zoals ik van de zomer bij De Kelders in Leeuwarden was wezen kijken. Rizoomes neemt u mee uit denken naar het hele blog.