In de afgelopen jaren heb ik steeds een nieuw dagelijks twitterproject gehad. In 2019 deed ik de #DailyStoic en in 2020 de #beginzin. Van het laatste project is een volledige galerij op de website terug te vinden, alsmede een blog met twintig keer de beste beginzin. Het project van dit jaar is ultrakorte verhalen #UKV.
Ultrakorte verhalen als dagboek van oude en nieuwe herinneringen
Ultrakorte verhalen komen in verschillende vormen voor. Wat je op internet veel ziet zijn sites over en met verhalen die maximaal 99 woorden lang mogen zijn. Vaak zijn dat wel echte verhalen met de dramaboog van Freytag. Er is een persoon met een wens of opdracht, er is een obstakel, dan een oplossing en tot slot een resultaat.
Twitteratuur
De kortste ultrakorte verhalen zijn de zogenaamde six word stories. De bekendste is naar verluid van Hemingway. ‘For sale: baby shoes. Never worn’.
Ook kort zijn wat wel de twitterstory wordt genoemd, of twitteratuur. Verhaaltjes van maximaal 280 tekens, minus #UKV of #twitterstory.
En dat is precies wat ik ga doen in 2021. Elke dag een verhaaltje met maximaal 280 tekens, gebaseerd op een ervaring, een overdenking of iets wat ik ergens las. Het is een dagboek van oude en nieuwe herinneringen.
Aan het eind van deze pagina staan links naar alle maanden met UKV.
UKV Galerij Januari 2021
Wie is de baas?
Volgens Harari is het niet de mens die graan exploiteert, maar gebruikt het graan juist ons; om zich voort te laten planten op akkers vol gouden halmen. De meester van die omkering is echter de hond, die kwispelstaartend toekijkt hoe de mens zijn poep in plastic zakjes rolt.
Duizend-en-één
Vandaag trof ik iemands goede voornemens aan op de kiezels van het Pelgrimspad. Ooit zei Oscar Wilde dat er niets makkelijker was dan stoppen met roken, hij had het al duizend keer gedaan. Ik kreeg bijna zin om mee te doen, maar ja, ik was al gestopt. Na duizend-en-één keer.
Schroot
Langs de dijk ligt een kerkhof vol auto’s. Ooit waren ze gloednieuw. Glanzend stonden ze te wachten onder een laken, die de garagist er glunderend af zou trekken zodra de klant binnen was. Verrassing! Van alles wat daarna zou komen resten nu slechts herinneringen en een stapel schroot.
Crisismanagement met taart
Heel Holland Bakt is eigenlijk crisismanagement met taart. Je moet 100% besluiten met 50% van de kennis, aan het eind van je ervaring begint er opeens een probleem en alles staat altijd onder tijdsdruk. Zoals één van de bakkers zei: “Ik heb een goede planning alleen gaat de tijd sneller dan ik dacht.”
Collega H.
Er kwam bericht dat collega H. was overleden. Net als ik werkte hij hier al twintig jaar, toch kende ik hem niet. Op de kaart staat: ‘Naast zijn werk leidde H. een vrij eenzaam bestaan.’ Ik weet niet of ik eerder zoiets las op een rouwkaart. Maar ik zal H. niet vergeten.
Kakken
Vlak voor mij liep een grote hond die echt enorm moest kakken. Hij werd met gekromde onderrug voortgetrokken door een bleke man met oranje skimuts. Op het grasveld aangekomen strekte de hond genoegzaam kreunend zijn staart. De man dook in zijn Iphone; dit kon wel even duren.
Thuiswerken
Niet het thuiswerken is saai, maar het thuiszitten. Elke dag is hetzelfde. Dus keek ik verheugd uit het raam bij de aanblik van een gestrande trailer. Men reed karren van de ene in de andere truck. Ik schonk koffie in en ging er eens goed voor zitten. Hun pech was mijn geluk
Kat in de dakgoot
Er zat een kat in de dakgoot. Hij keek strak voor zich uit, naar een andere kat buiten beeld. Staredown. Zijn grimas werd versterkt door een vreemde tekening onder zijn neus. Alsof er een snor met punten op was gestift. Loop maar ff lekker door, dacht de kat in de dakgoot. Met je #UKV.
Phish
Ik kreeg post van Mr Hill Kunow. “Dear Sir/Ma, u heeft recht op 600 dollar coronasteun. Daarvoor hebben we wel uw gegevens nodig en een kopie van uw rijbewijs.” Beste Mr Hill Kunow, wat een loser van een phisher bent u. Echt broddelwerk. Ik kan dus helaas niet op uw verzoek ingaan.
Gat
Voor wie het zien wil, zit de aarde vol gaten. Sommige zijn gevuld met zand, die vallen het minste op. In andere zit water of lucht, die zie je al een stuk beter. En er zijn gaten die je voor een ander graaft. Die neigen zich stiekem doch onzichtbaar te verplaatsen. Anders zou je er natuurlijk nooit zelf invallen.
Klopt
Voor mijn vage verzameling kocht ik via een veiling een Italiaanse munt waarop de brandweer wordt geëerd. Er zit een gebruiksaanwijzing bij die uitlegt dat er een inscriptie op staat: Corpo Nazionale Vigili del Fuoco. Dat klopt precies. Altijd mooi, als alles klopt.
Katten
De kat kat tegen de andere kat. Het is een kattige kat. De niet-kattige kat, daarentegen, kat nooit tegen de kattige kat. Beter zou zijn van wel. Dat is toch waar het een beetje om gaat, dat katten katten. Anders kan je net zo goed een konijn houden. Die katten veel minder.
Tandpasta
Opeens was de Parodontax afgrijselijk veranderd, ook al stond er nog steeds Original op de tube. Ik kocht iets wat het niet meer was. Ooit zei Barthes over de Argo dat als naam en vorm gelijk blijven, het ding ook gelijk blijft. Maar daar moet inhoud dus bij, weet ik nu.
Kanon
Zondagmiddag, mooi weer. De kleine jongen met de grote blauwe muts staat voor het kanon waar hij graag op zou gaan zitten. Zijn moeder of oma, ik zag het niet direct, ontraadt het hem ten zeerste. “Zo krijg je een hele natte kont.” Maar dan heb je wel fijn op een kanon gezeten.
Belletje
Hoi mam, met mij. Ja, ik loop buiten. Nee, alleen. Die zit nog thuis. Het is nu definitief, ontslagen. Sinds vanmiddag. Geen werk meer voor. Ja, door corona inderdaad. Dat is nog een eufemisme, vervelend. Maar waar ik voor belde, staat dat logeerbed nog bij jullie op zolder?
Haastrecht
Het Pelgrimspad bracht ons in Haastrecht, waar we halt hielden om het centrum te bekijken. Er fietste ons een oude vrouw voorbij, die afstapte en lopend doorging. Op de hoek van de straat steeg ze weer op haar rijwiel en verdween. In gedachten zag ik haar gierend van de lach wegfietsen
Hooglander
Hoe zou het leven zijn, voor een Schotse Hooglander op de Hilversumse heide? Dat vroeg ik me gister opeens af. Het was gaan sneeuwen, de kudde kolossen bewoog zich langzaam met de bui mee en schudde af en toe met hun lange haren de vlokken van zich af. Weer eens als thuis?
Berkeley’s raadsel
Wanneer een boom in een verlaten bos omvalt en er is niemand om het te horen, maakt het dan geluid? Deze vraag van George Berkeley uit 1710 spookte door mijn hoofd toen ik langs de blauwe lichtpilaren liep. Zouden ze ook schijnen als er geen mens is om het te aanschouwen?
Bril
Er hing een bril aan een tak in het bos. Aan de glazen te zien kon de eigenaar zonder zijn bril het ding nooit meer terugvinden. Omdat ik ook niemand al kruipend de grond zag aftasten liet ik de bril hangen. Mijn rol in het brillebestaan was slechts er een #UKV over te schrijven.
Blue
Ik wilde al twee dagen een #UKV over blue monday schrijven, maar er kwam steeds iets leuks tussen. En nu is het te laat, we zijn al weer op blue wednesday. Ellende en depressiviteit wachten maar een jaartje op hun beurt. Je kan niet overal rekening mee houden, in deze blue times.
Geitebrein
Wat zou er omgaan in het geitebrein? Ik keek het dier diep in de ogen maar er schoot me niets te binnen. Misschien op brute kracht: geitebrein geitebrein geitebrein geitebrein. En hup, daar was Ome Willem al; bloemkool met een papje erbij, broodje poep. Het geitebrein zweeg.
Opletten
Onderweg liep ik achter een moeder met haar zoontje. Hij schopte z’n voetbal vooruit en rende er hard achteraan.
“Kijk uit, daar kan wel een auto vandaan komen.”
“Ik wist niet dat ik al daar was.”
“Je moet opletten!”
“Hoe kan ik nou opletten als ik niet weet waar ik ben?”
Already broken
Het favoriete glas van de Roshi had de afwas niet overleefd. Hij reageerde haast achteloos: the glass was already broken, zei hij. Onlangs viel mijn kleine blauwe boeddha in stukken uiteen. Ook al was ie already broken, ik heb hem toch weer gelijmd. Preventief, voor de volgende breuk.
Het licht vriest
Volgens het weerbericht ging het licht vriezen. Wat gebeurt er als het licht vriest? Krijgen we dan koud licht? Vriest het licht alleen buiten of kan het ook binnen vriezen? Als het licht hard vriest, wordt het dan donker? Wanneer gaat het licht weer dooien? Zoveel vragen
Zeepaard
Het ruiterpad was door de overvloedige regenval zodanig ondergelopen dat het vooral geschikt leek voor zeepaarden. Ik zag de mannetjes er al zwemmen met hun kroost, klagend over de mamadag van hun ega’s; alsof opvoeden maar één dag per week is. En wie mocht alles opruimen?
Heren van Hoogmade
Vorst, er is te weinig vorst. Zo weinig dat ijsverenigingen beginnen te vrezen voor hun voortbestaan. Dat laat de heren van Hoogmade koud. Ze schaatsen zich een pas op de plaats, dag in dag uit, weer of geen weer. Er zal niemand winnen noch verliezen, en it giet altyd oan
Klimop
Op het landgoed waren de dikke stammen van de Klimop allemaal doorgesneden. De dode tentakels die resteerden hingen nog in de boom, zoals ze daar al tientallen jaren hadden gehangen, maar dan met blad en bloemen. Wat ik mij afvroeg: zou de boom zijn Hedera heel erg missen?
Gemompel in de marge
In 2010 stuurde Bernlef zijn gedichtenbundel Kanttekeningen aan Remco Campert. ‘Voor Remco, gemompel in de marge’, schreef hij erin. Nu Bernlef er niet meer is en Campert bijna, staat het boekje in mijn kast. Ik zal er goed voor zorgen, als barnsteen om fossiel.
Oude os
De knieën van de oude os doen zeer. Zeventien jaar zijn ze, en daarom moeten ze elke dag lopen met de baas. De rest van de oude os stribbelt mee, behalve op het eerste stukje, het erf af. Want daar wacht iets lekkers. Al zou ie ook wel eens een keer op schoot willen zitten
Kapsel
Twee oudere dames kwamen luid kletsend de bus binnen, het kapsel in model gedwongen met zo’n plastic haarband die het voorhoofd vrij houdt. “Goed, ik zeg dus, ik zeg, ze zullen de scholen wel weer open gooien, maar daar heb ik niks aan. De kappers, die moeten open. En snel.”
Andere ultrakorte verhalen
Elke dag een UKV is al gauw een heleboel. Dus heb ik ze per maand geordend zoals ze op twitter zijn verschenen.
Geef een reactie